Nöbetçiyim, bahçede volta atıyorum. 3/B sınıfından bir kaç kız öğrenci koşa koşa geldiler. İçlerinden Fatma nefes nefes anaokolunun orayı gösterdi, “Öğretmenim, orada arı yuvası var!” dedi heyecan içerisinde. “Hem de iki tane.”
“Hani, neredeymiş bakayım?” diyerek o tarafa yöneldim. Kızlar önüm sıra seğirtmeye başlamışlardı ki zilin sesi duyuldu, teneffüsün bittiğini ilan edercesine. Olduğu yerde zınk diye duran Fatma, okuldan tarafa döndü, eliyle “Lanet olsun!” dercesine bir hareket yaptı. Devamında “Hay ananı s….” diye başlamıştı ki diğer kızlar elleriyle ağzını kapatarak cümlesini tamamlamasına müsaade etmediler. İyi ki de etmediler, müsaade etseler, devamını getireceğinden emindim. Zira Fatma’nın böyle sövmeleri vardı, ara sıra arkadaşlarıyla ağız dalaşı yaparken şahit olduğum.
Ben Fatma’ya gülmemek ve ciddi görünmek için kendimle mücadele ederken, onlar sınıflarına doğru koşuyorlardı.
04.10.2021, Salı
Gülyalı Merkez İlkokulu