Öğleden sonraki ilk dersimiz Görsel Sanatlar, konumuz ise nesnelere bakarak çizim yapmaydı. Herkese kâğıt dağıttım, “Bu çalışmayı kâğıt üzerinde yapalım, çünkü panoya asacağım,” dedim. İstedikleri birer nesneyi seçerek çalışmaya başladılar. Biraz sonra Ertuğrul’un masamın önünde dikildiğini gördüm.
“Söyle Ertuğrul.”
(Canı sıkkın veya sinirli değilse) hep gülen yüzüyle kâğıdını kaldırdı, göz hizamda uzattı.
“Öğretmenim bak, çalışmamı yaptım yıldız atar mısın?”
Kalemini çizmişti, kalemin uç tarafına bir yıldız iliştirdim, çok sevindi, yerine gitti. Çok ngeçmeden yine aynı yerde kâğıdı elinde, bu sefer gözüme sokacak kadar yakın, dikiliyordu.
“Bu nedir Ertuğrul?”
“Matematik kitabımı yaptım öğretmenim.”
Biraz önce ucuna yıldız iliştirdiğim kalemin soluna bu sefer bir kitap çizmişti. Kitabın adı dikkatimi çekti: “TaTamik Kitabı”
Güldüm.
“Ertuğrul, kitabın adını yanlış yazmışsın.”
O da dikkatlice baktı, “Haaa, tamam,” dedi, kağıdını aldı, yerine gitti. Çok geçmedi, geri döndü.
“Öğretmenim bak, düzelttim.”
Evet, düzeltmişti kendisine göre. Sorun şuydu ki, TaTamik Kitabı, MaTamik Kitabı olmuştu. Çok hoşuma gitti, gülümseyerek “Ertuğrul bu da yanlış ama olsun,” dedim. Kağıdını eline aldı, kâğıdına farklı açılardan bakarak yanlışını anlamaya çalışır vaziyette yerine gitti.
Öğretmenlik hayatım boyunca o kadar öğrenci kelimesi gördüm ki… nımırta(yumurta), tafük(tavuk), kalorya(karyola), buzbolabısı(buzdolabı), mantika(manto) ilk aklıma gelenler. Hepsi çok hoştu, ama itiraf etmeliyim, TaTamik Kitabı en güzeliydi. Bunu okul grubumuzda paylaştım, behçede yanımdan geçen müdürüm gayet ciddi bir yüz ifadesiyle ortaya sordu:
“Kim bu öğrencinin öğretmeni?”
Dedim ki ben de, “Yaşlanmış o, sen onu emekli et.”
Kahkahaya boğulduk. Bu olayı oğlumla da paylaştım, tepkisi şu oldu:
“Okumaz bu çocuk, zorlamasın.”
Ertuğrul konuşurken bazı kelime ve harfleri ifade etmekte zorlanıyorsa da, en başarılı olduğu ders Matematik, ya da kendisinin tabiriyle TaTamik! Ne ironi ama.
23.10.2024, Çarşamba
Gülyalı Merkez İlkokulu
2/A Sınıf